De Kringloper

Drukte en stress op het werk. Schreeuwende scholieren in de supermarkt. Gestommel bij de bovenbuurvrouw en een boosaardige asielkat in huis. En dan ook nog al dat theaterpubliek dat graag een praatje maakt in de foyer. Het leven van de autistische Chris Verlaan valt niet mee. 

Gelukkig is er voor hem nog een laatste toevluchtsoord, zijn oase van rust: de kringloopwinkel. Maar ook deze veilige haven wordt steeds meer overgenomen door failliete middenstanders, verlichte hipsters en beeldschone Oekraïense vrouwen. Is er nog ergens een veilig thuis voor Chris? Chris vlucht het liefst naar kringloopwinkels. Tijdens zijn tournee brengt Chris voorafgaand aan de voorstelling dan ook graag een bezoekje aan de plaatselijke shop.

De pers over ‘De Kringloper’:

“Wiens stijl vol zelfspot en reusachtig sarcasme in combinatie met een kalme, mild- opgewekte toon af en toe doet denken aan die van Kees Torn. Of verder terug, aan Toon Hermans. … Verlaans kalme, bij vlagen gortdroge toon en zijn puntige en gevatte grapjes maken De Kringloper tot een degelijke en vaak vermakelijke voorstelling”? (????????? NRC)

“Voorzien van een goede balans tussen mensenhaat en overvloedige zelfspot maakt hij ons deelgenoot van de ongemakken van zijn autisme en de lessen die hij trekt uit praatgroep 'Hup met het leven'”? (Theaterkrant)

“Een prettige kennismaking met het komische talent Chris Verlaan. … De manier van vertellen en grappen plaatsen doet soms denken aan die van Herman Finkers.”?

(????????? Volkskrant)

“De verhouding tussen de serieuze verhalen en zijn grappen is precies goed.”? (❤️❤️❤️❤️ Ilovetheater)